Σχέσεις στη ζωή μας έχουμε πολλές : ερωτικές, συντροφικές , επαγγελματικές , φιλικές, γονεικές, συζυγικές

οι συντροφικές και οι οικογενειακές σχέσεις όμως ίσως είναι αυτέε που εξαιτίας της φύσης τους ΄΄κρύβουν΄΄ περισσότερα περιπλοκα και έντονα  συναισθήματα

Ερωτήσεις που μας βασανίζουν συχνά : 

• τι φταίει και δεν έχω σχέση;
• Γιατί επιλέγω συνεχώς το λάθος σύντροφο;
• Γιατί είμαι μόνος;
• Κανένας δεν είναι ιδανικός για εμένα;
• Μου αρέσει που είμαι μόνο, είναι τόσο περίεργο;

 

Για να μάθετε περισσότερα για τις σχέσεις και για το  πώς να τις αντιμετωπίζετε πρέπει να μάθετε καλύτερα τον εαυτό σας και το παρελθόν σας!

Στην ζωή μας περιβαλλόμαστε από πολλές σχέσεις, όπως τη σχέση με την μητέρα μας, με τον πατέρα μας , τα αδέρφια μας  που επηρεάζουν την διαμόρφωση της προσωπικότητάς μας και δομούν το ΄΄εγώ΄΄ μας από τα πρώτα κιόλας λεπτά της ζωής μας.

Το βρέφος αναπτύσσεται οργανικά και σωματικά , η συμπεριφορά και ο ψυχισμός του όμως πλάθονται απο το περιβάλλον μέσα στο οποίο μεγαλώνει

Η οικογένεια αποτελέι την πρώτη ομάδα στην οποία διαπλάθεται η ανθρωπινη προσωπικότητα. Το παιδί μαζί με τους φροντιστές του (μητέρα,πατέρα ή γιαγια) συνδιαμορφώνουν αυτη την σχέση, την κατασκευάζουν μαζί. 

Η πατρική μας οικογένεια λοιπόν είναι σχέσεις. Είναι οι πρώτες μας σχέσεις!

Οι μετέπειτα σχέσεις της ζωής μας είτε πρόκειται για τις φιλικές είτε για τις ερωτικές μας σχέσεις και ο τρόπος που έχουμε μάθει να συνδεόμαστε με τους ανθρώπους γύρω μας είναι ένα περίπλοκο αποτέλεσμα αυτών των πρώτων και σημαντικών σχέσεων της ζωής μας. Ή πιο σωστά του πως έχουμε βιώσει τις σημαντικές αυτές πρώτες σχέσεις της ζωής μας! 

Όταν τείνουμε να επαναλαμβάνουμε το ίδιο πρότυπο σχέσεων και τα ίδια σενάρια χωρίς να το συνειδητοποιούμε ή να το επιδιώκουμε τότε ίσως έχει έρθει η ώρα να απευθυνθούμε σε κάποιον ειδικό ψυχικής υγείας για να μπορέσουμε με την βοήθειά του να αποκρυπτογραφήσουμε τα πρότυπα των σχέσεων πάνω στα οποία πατάμε και τα οποία ασυνείδητα αναπαράγουμε.

Απο την Μονάδα στην Δυάδα

Η δυσκολία μας να αποκτήσουμε μια συντροφική σχέση, να μείνουμε πιστοί σε μια σχέση, να εμπιστευτούμε έναν άλλον άνθρωπο και να μην φοβηθούμε να σχετιστούμε μαζί του, δυστυχώς μοιάζει πολλές φορές δύσκολο.

Συχνά αναρωτιόμαστε :
• τι φταίει και δεν έχω σχέση;
• Γιατί είμαι μόνος;
• Κανένας δεν είναι ιδανικός για εμένα;
• Μου αρέσει που είμαι μόνο, είναι τόσο περίεργο;

Ο πιο ουσιαστικός ισως ρόλος του ανθρώπου είναι να γίνει σύντροφος. Να συντροφευθεί και να συντροφεύσει! 

Γιατί όμως αυτό είναι τόσο δύσκολο; 

Γιατί κάτι τόσο φυσιολογικό, φυσικο και όμορφο γίνεται αγώνας δρόμου μετ'εμποδίων;  

Γιατί πρώτα και κύρια πρέπει να εμπιστευτείς . Και τι σημαίνει αυτο; 

σημαίνει οτι πρέπει: ΄΄Να αγαπήσεις άλλα άτομα πλην των γονιών σου. Να επιλέξεις για συντροφικό δεσμό μια γυναίκα ή έναν άντρα εκτός απο την μητέρα σου και τον πατέρα σου. Πιο απλά, να εμπιστευτείς τους ανθρώπους΄΄.  (Ζαχαριάδης, τ., 2015 )

Μέσα απο την σύνδεση με τους γονείς μας , απο την ποιότητα της σχέσης που έχουμε διαμορφώσει μαζί τους  και απο τον τρόπο που ΄΄ενηλικιωθήκαμε΄΄  μαθαίνουμε τι σημαίνει συντροφικότητα και πως γίνεται ο αποχωρισμός. Ο ρόλος του γονέα είναι να διευκολύνει το συναισθηματικό αποχωρισμό του παιδιού.  Απο πολυ νωρίς δηλαδή αποθηκεύουμε γνώση για το πως θα συνδεόμαστε και πως θα αποχωριζόμαστε απο τους μελλοντικούς μας συντρόφους.

Το τι είδους σχέσεις  θα επιλέγουμε στην ζωή μας σχετίζεται σε σημαντικό βαθμό απο την σχέση που έχουμε με τους γονείς μας!  

Το πόσο κοντά και το πόσο μακρυά αντέχουμε να είμαστε σε μια σχέση σχετίζεται με τον τρόπο που συνδεθήκαμε και τον τρόπο που αποχωριστήκαμε (αν καταφέραμε να αποχωριστούμε) τους γονείς μας. 

Υπάρχουν όμως κάποιες παγίδες στις οποίες πέφτουμε συχνά :  

 είτε Έχουμε συνήθως την ελπίδα οτι οι συναισθηματικές εκκρεμότητες του παρελθόντος που έχουμε με τους γονείς οτι θα τις επιλυθούν με τους νέους συντρόφους. 

                        είτε 

Προσδοκούμε απο το σύντροφο να γίνει αυτο που εμείς έχουμε φανταστεί και θέλουμε να γίνει και όχι αυτό που ο συντροφος πραγματικά μπορεί να γίνει! 

Τι θα έπρεπε δηλαδή να περιμένουμε από ένα σύντροφο; 

Η συναισθηματική ωριμότητα έρχεται όταν είμαστε ικανοί να συνδεθούμε με τον άλλον πραγματικά και αυθεντικά, να γίνουμε σύντροφοι , να εμπιστευτούμε και να μπορούμε να αντέξουμε και τον αποχωρισμό. 

Αυτό προυποθέτει όμως να έχουμε δουλέψει με τον εαυτό μας, να τον έχουμε φροντίσει και να είμαστε ικανοί να δούμε τις πληγές και τους φόβους μας. Να μπορούμε να έρθουμε αντιμέτωποι με την ματαίωση και την αποδοχή του εαυτού και του άλλου. 

 









Εγγραφείτε στο newsletter

Ενεργοποιήστε τη Javascript για να υποβάλετε αυτήν τη φόρμα